Ciąża to wyjątkowy czas w życiu kobiety. W ciągu 9 miesięcy organizm kobiety w ciąży cały czas się zmienia, zmierzając do momentu, kiedy na świecie pojawia się dziecko. Każda mama chciałaby, aby jej dziecko urodziło się zdrowe, w związku z tym coraz częściej mamy korzystają z diagnostyki prenatalnej. Czymże jest diagnostyka prenatalna, w jaki sposób można ją przeprowadzić? Sprawdźcie koniecznie, bo ta wiedza może być bardzo przydatna.
Czym jest diagnostyka prenatalna?
Diagnostyka prenatalna to badania przeprowadzone w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego, które mają na celu wykrycie chorób genetycznych oraz wrodzonych wad u dziecka. Badania te dają wiedzę o zdrowiu dziecka ale też czasami pozwalają na wprowadzenie leczenia jeszcze na etapie życia płodowego, lub zaraz po porodzie.
Jakie choroby można wykryć dzięki badaniom prenatalnym?
Dzięki badaniom prenatalnym można wykryć:
- zespół Turnera;
- zespół Downa;
- wady serca;
- hemofilię;
- zespół Edwardsa;
- zespół Patau;
- aneuploidię chromosomów płci.
Jakie wyróżniamy badania prenatalne?
Badania prenatalne dzielimy na dwie grupy:
- testy inwazyjne;
- testy nieinwazyjne.
Do zadań testów nieinwazyjnych należy – ocenić prawdopodobieństwo wystąpienia wad genetycznych u płodu, bez bezpośredniego wpływu w jego środowisko życia. Dzięki temu nieinwazyjne testy prenatalne nie zagrażają zdrowiu matki oraz dziecka.
Ideą testów prenatalnych inwazyjnych jest definitywne potwierdzenie lub odrzucenie obecności wady. Sporadycznie wykonanie tego badania może prowadzić do groźnych powikłań w ciąży czyli może wywołać infekcję wewnątrzmaciczną lub poronienie.
W jaki sposób wykonuje się badania prenatalne inwazyjne i nieinwazyjne?
Badanie prenatalne nieinwazyjne ogranicza się jedynie do wykonania kilku badań, a w tym USG potocznie zwanego genetycznym, wykonywanego podczas wizyty u ginekologa. Kolejne badanie nieinwazyjne to test PAPP–A, jest to test wykonywany z krwi matki. Inne badanie to kontrola białek płodowych w krwi matki np. test NIFTY.
Natomiast przy badaniu prenatalnym inwazyjnym należy wykonać:
- amniopuncję (badanie można przeprowadzić po 15 a nie później niż do końca 20 tygodnia ciąży);
- biopsję kosmówki (CVS) – badanie wykonywane jest między 8 a 11 tygodniem ciąży;
- kardocentezę, którą wykonuje się po 18 tygodniu ciąży.
Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników rekomenduje by badania prenatalne wykonywać w I trymestrze, między 10 a 14 tygodniem ciąży. Dzięki tym badaniom jest szansa na leczenie dziecka w trakcie ciąży, lub szybką pomoc zorganizowaną zaraz po urodzeniu dziecka. Wśród kobiet jest coraz większa świadomość, że badania są bardzo potrzebne, w czym pomagają ginekolodzy, którzy je promują.